23 Şubat 2008 Cumartesi

Ne İnkar, Ne İtiraf Bu... Yalnızca Sitem

En ünlü şarkıların yazarı Aysel Gürel’i kaybettik…Türkiye, Azrail’i bile öperek karşıladığı düşünülen en önemli söz yazarlarından birini kaybetti.

O terörün, enflasyonun, türban meselelerinin, baştaki hükümet krizinin kısaca bütün o ağırbaşlı gerçeklerin fonunda bize aşkın, sevdanın, sevmenin, dostluğun da hala var olduğunu hatırlatmaya çalışan, bunda da son derece başarılı olan insanlardan biriydi…

O, belli bir yaşı geçtikten epey sonra bile evinde oturup gözlüklerini takarak bulmaca çözmek, dizi izlemek, küçük akşam çayı kurabiyeleri pişirip eşini, dostunu, çocuklarını beklemek yerine hala sevdaların kulvarında koşmaya devam etti; hem de hep birinci gelerek...



“Aysel Gürel ölmüş” dediklerinde önce içimde derin bir sızı duydum sonra kaygı… “Kaygı mı, ne alakası var?” demeyin; var oysa… "Sevda şarkıları da mı ölecek şimdi?" diye kaygılandım. Kendi kurduğumuz düşlerde, hasbelkader ağına düştüğümüz çetrefil ilişkilerde, yaşadığımız aşklarda ve sevgilerde yerine koyamadığımız, yanıtsız kaldığımız ne çok şeyi bulup çıkarırdı. Hem de bazen yalnızca tek bir kelimeyle…

“Doymadım doyamadım sevmelere seni ben
Kimseyi koyamadım yerine yeniden
Saymadım sayamadım sensiz geçen yılları

Ne inkar ne itiraf bu yalnızca sitem”


Hiç yorum yok: