"Artık ağlamanı istemiyorum! Bana söz ver!" dedi...Veremedim...
Çünkü o kadar çok ağlamıştım ki;
Buharlaşıp gökyüzüne yükselen
Ve bir buluttan dökülmeyi bekleyen gözyaşlarım vardı...
Önce hava bozacak,
Ardından üşüten bir rüzgar çıkacak,
Sonra bir iki şimşeğin ardından dökülmeye başlayacaklardı...
Çarpışmanın şiddetine göre belki sicim gibi,
Belki sağanak şeklinde...
Ama birgün mutlaka yağacaktı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder