Bir Garip Blog Sahibesi

Serzeniş Meraklısı ve onun Kuzucuğu tarafından mimlenmiştim. Biliyorum çok geciktirdim fakat istedim ki garip huylarımı sevgili eşim yazsın. Böylesi bana daha mantıklı geldi, çünkü "başkasına garip gelen gerçekten gariptir" diye düşündüm. Bana garip gelseydi zaten garip huylarım olmazdı değil mi? Gerçi bazen çoğu şeyi garip ve anlamsız olduğunu bile bile yapıyoruz ya, neyse... İşte onun ifadeleriyle bir garip blog sahibesi:

MÜGÜCÜĞÜM'ÜN GARİP AMA GERÇEK HUYLARI 
Canınızdan çok sevdiğiniz birinin huylarına "garip" demek gerçekten çok garip. Belki de siz ona o garip huylarından dolayı aşıksınız. Hani o huylar olmazsa neredeyse diğer insanlar gibi size sıradan gelecek. Her neyse lafı fazla uzatmadan sevgili eşimin garip ama tatlı huylarını sizlerle paylaşayım…

İki kazak, bluz, ayakkabı vs. arasında kalarak, hangisini giyeceği konusunda fikrimi sorduğunda mutlaka benim söylediğimin dışındakini giyer. (Bunu fark ettiğimden beri beğenmediğimi önce söylüyorum.)

Bana kızdığında bunu hemen belli etmez, ama sonra mutlaka misli ile ödetir.

Sabahları yataktan geç kalkmasının hep bir sebebi vardır.

Konuşurken çoğunlukla "P" leri patlatır.

Bir söylediğini en az on kez daha tekrar eder.

Yüz tane ayakkabı ve çizmesi olsa kesinlikle yüz birinciyi de ister.

Tertip, düzen ve simetri hastalığını pc. içinde bile devam ettirir. Mesela pc. deki bütün şarkılar şu düzen içinde olmalıdır. Örn: "SEZEN AKSU_Küçüğüm" Bu şekilde yazılı olmayanları siler, yeniden yazıp düzenler, saatlerce uğraşır. Geri dönüşüm kutusunun dolu olmasına asla tahammül edemez.

Kıyafetlerimi çıkartıp yatağın üzerine bıraktığım zaman trip yapar ve, "herkes kendi kıyafetini katlayıp kaldırsa ortalık bu kadar dağılmaz ve ben bu kadar yorulmam!" der fakat katlayıp gardroba koyduğum zamansa katlayış tarzımı beğenmez. Bozup yeniden katlamaya kalkar. Kızıp durduracak olursam bekler fakat içi içini yer. Gece uyuduğumu sanıp yavaşça kalkar ve karanlıkta kendi bildiği gibi katlayıp yatar. Rahat eder!

Sol tarafımda asla yürüyemez.

Limon kesemez, ıslak ayakla halı üzerine basamaz ve "orlon"dan yapılmış eşyalara dokunamaz, hatta adının geçmesi bile yeter. İçi gıcıklanır.

Özellikle çorapla yatar ve yatağın içinde, "ayaklarıyla çorabını çıkartmaya çalışmayı" sever.

Tavuk veya tavuklu bir yemek yediği zaman karnı doymaz. Sofradan kalktıktan yarım saat sonra yeniden acıkır.

Yolcu otobüsünde 1-2 ya da 3-4 numarada yolculuk etmek ister. Eğer doluysa ve başka firmalarda da bulamazsak seyahati iptal eder. Aramızda kalsın, pek bir inatçı keçidir.

Misafir geleceği zaman bir kaç gün öncesinden telaşlanır, geceleri uyuyamaz. Beni de uyutmaz.

Pilav sevmez, mecburiyetten yemek zorunda kalırsa yoğurtla karıştırarak yer.

Çok acıktığı zaman çene kemikleri sızlar. :)) Özellikle ramazanda ezanın okunmasına birkaç dakika kalmışken iftar sofrasındaki yiyeceklere bakarken...

Buzdolabımızın içi bile bir gardrop düzenindedir. Her şeyin bir yeri vardır ve asla bozulmasına tahammül edemez. Krem peynir camlı bölmedeyse alındıktan sonra tekrar aynı yerine konmalıdır. Gardroptaki askılar gibi raftaki sütlerin, meyve sularının vs. ağız kısımları da bir yere bakmalıdır. Birisi ters dönecek olsa anında düzeltir. Kendileri çok simetriktir. :)

Gece yatmadan önce gözünün önüne gelen ve dikkat çeken bütün eşyaları kaldırır. Bir tek kendi gözünün önündekileri mi? Çocukların odasındakileri de... Gece uyandıkları zaman uyku sersemi bir şeye benzetip korkmasınlar diye... En son çocukların odasının önüne denk gelen antredeki ayaklı askıyı taşıyordu.

Mutfak tezgahının tamamen boş olmasını ister. Özellikle yatmadan önce... Eğer ondan sonra yatmışsam kalkıp kontrol eder, kül tablası dahi olsa yıkayıp, kurular ve yerine kaldırır.

Çamaşır askısında çamaşır bekletmek istemez. Ev derli toplu bile olsa eğer askıda çamaşır varsa her yer dağınık gelir ona...

Tatlıyla tuzluyu karıştırarak yemeye bayılır. Mesela beyaz peynir üzerine çilek reçeli koyup yer ya da kızarmış, yağlanmış ve hafif tuzlanmış ekmeğe bir de bal sürer, tuzlu fıstıkla kuru kayısı yer... 

Daha fazla tehlikeli olmadan bitirsem iyi olacak. Hatta, "Eleştiriyi pek sevmez." diye bir son şık daha ekleyeyim ki, bana aksini ispat etmeye çalışırken tek tek bütün şıkların hesabını vermekten kurtulayım. :p 

Blog Sahibesinin Eşi.